Denk je goed te liggen, moet er alweer iets spannends gebeuren. Voor mij dan he haha tot tranen toe hoor van de zenuwen, maar voor Eric een makkie. Wind staat goed (en waait trouwens amper) plus hulpvaardige buurman, dus wat kan er nou misgaan??
We liggen met de kont naar de kade en moeten ofwel langszij gaan liggen ( maar daar is geen plek voor, alles ligt bomvol) of op hek-anker met de punt dus naar de kant.
We gaan dus op dezelfde plek weer aanleggen maar dan precies andersom. Dat klinkt makkelijker dan het is, dwz het blijkt inderdaad niet zo moeilijk te zijn als ik dacht, maar het kost wel veel tijd.
Eerst leggen we alle ‘touwen’ klaar.
Daarna haalt Eric het anker op terwijl ik de motor in zijn vrij laat draaien en als het anker helemaal opgehaald is, vaar ik de boot eruit. Maar het lukt niet in 1x dus ik moet weer in z’n achteruit, omdat we anders over het anker heen gaan varen.
Dan wisselen we van plek en sta ik op de punt, gooi touw naar de buurman, geef aan hoe ver nog van de kant (lastig inschatten!), neem touw terug aan en leg m vast op de kikker.
Nu moet het hek-anker nog uit. Eric haalt eerst de fender op (boei voor tussen de boten of tussen je eigen boot en de kant), en vaart daarna met het hek-anker in de dinghy net zo ver naar achter als het lange touw het toelaat (30m?). Ik laat het touw vieren tot t niet verder kan, dan gooit Eric het anker overboord en moet ik het touw weer binnenhalen en voelen of het anker houdt.
Eric vaart terug en rommelt nog wat met diverse touwen, beetje losser, beetje strakker, terwijl ik op de punt aangeef hoe ver we van de kant liggen.
En dan liggen we echt goed! Al met al weer uur ofzo bezig geweest, misschien wel twee, geen idee meer van tijd hier! 😄
Mooi trouwens he dat licht om de fender heen?!