Vandaag gelukkig weer rustig

Vannacht hebben Eric en ik een beetje liggen hanewaken. We hoorden nog regelmatig gerommel in de verte, gevolgd door soms korte soms langere schokjes.

Vandaag is alles gelukkig weer rustig, en iedereen is hier weer aan het werk.

Dit schreef ik om 13 uur, ik liep terug naar de boot, en, net toen ik binnen was…. flinke naschok! Alles schudde en rammelde op onze boot, en ook op alle andere boten. Best een eng geluid. Het duurde redelijk lang.

De twee mannen met een Grieks bedrijfsbusje die de boot naast ons aan het schuren waren, wisten niet hoe snel ze alles moesten inpakken en maken dat ze wegkwamen.

Ook de mensen van Sunnysailing hebben we vandaag niet meer gezien. Gister alleen 1 jongen, die de boten kwam inspecteren (23 stuks en 2 daysailors) en vertelde dat zij de hele dag niet meer op de boten mochten vanwege de verwachte naschokken.

Na weer van de schrik te zijn bekomen, geluncht bij onze Canadeze achterburen. Zij hadden vissoep gemaakt, ik een pasta-tonijnsalade. Ook daar weer naschokken, maar deze waren gelukkig weer lichter.
Zij hebben net een catamaran gekocht, en zijn sinds een paar dagen hier. Genoeg stof om uit te wisselen dus! Er kwam ook nog een Engelsman aanschuiven, hij is druk bezig zijn stalen zeilboot te schuren en schilderen, voordat zaterdag een week van regen begint…

Leuk, al die verschillende mensen hier werkend aan hun boot in de Marina, met al hun verhalen en ervaringen. Een Zweeds echtpaar van 80 (hij in ieder geval) dat hun boot net verkocht heeft een aan Nederlands gezin. Italiaanse buren. Een Duitser met een camper. Een Fransman, ontmoet de dag na de aanslagen in Parijs. Zijn zus woont er, en zijn nichtje is actrice en trad die avond op in het theater, maar bleek gelukkig ongedeerd. Mijn Frans moest echt van heel ver komen, na steeds voornamelijk Engels te hebben gesproken, en in Kroatië voornamelijk Duits. En dan ben ik ook nog elke dag een beetje Grieks aan het oefenen. Af en toe is het echt een mengelmoes wat ik nu uitkraam!

Trouwens, Eric heeft gister de wifi-versterker aan de praat gekregen, dus ik zit nu op onze boot op de laptop te typen, in plaats van op mijn telefoon in het recreatiegebouwtje.
Helaas kunnen de i-Pad en i-Phone er (nog) niet op, daar is de rode router voor nodig die we nergens meer kunnen vinden. Vandaar de berichten nu zonder bijpassende foto’s.
We zitten nu op wifi van een café aan de overkant van de baai waar we gister koffie hebben gedronken.