Helaas gister aangekomen zonder een meter te hebben kunnen zeilen, maar wel in leuk klein haventje waar George de scepter zwaait. Hij dirigeert je naar de juiste plek, roept wanneer je het anker moet droppen, hoeveel meter ketting, wanneer je moet stoppen, wanneer je je touw moet gooien, je ankerketting nog een tikkie moet ophalen of juist nog een tikkie moet laten vieren.
Grappig ook om te zien dat de meeste kapiteins toch hun eigen plan trekken en dan soms nog wat aarzelend toch zijn instructies opvolgen. Hij kent het hier natuurlijk als zijn broekzak.
Als er te veel wind staat, vaart hij zelfs naar buiten om boten binnen te helpen.
Uiteraard wordt het op prijs gesteld als je daarna iets gaat gebruiken in zijn taverne. 😉
Dat is geen straf, er zijn er drie en één minimarket, maar die van hem is de eerste, de gezelligste en je vangt er op zo’n warme dag als gister ook nog wat wind. Hij ligt op de hoek van de haven, als enige ook aan zee.
Jammer van de gigamotorboot die aan de andere kant komt aanleggen, al vindt Eric het natuurlijk toch weer interessant om te zien hoe ze dat doen.
Een van de mannen hadden we ’s ochtends in Vathi ontmoet bij de bakker. Hij kocht zoveel dat ik vroeg of hij wel iets over liet voor ons. Hij lachte, sorry, we zijn met 10 personeelsleden en 12 gasten, dus we hebben wel wat nodig.
Gisteravond om 22 uur was het nog 35 gr!!